|
31 December 2010 - Tijd om eraan te beginnen.
2010 loopt op zijn einde en dat met het logische gevolg dat de kilo's op de weegschaal er iets te vlot bijkomen. Wat in Juni 2010 nog 61,5kg was, blijkt nu al een 66kg te zijn. Tijd om daar dus iets aan te doen.
2011 is een jaar dat in het teken zal staan van het onderhouden van de basisconditie en werken aan snelheid bij lopen en fietsen. Dit zal een hele uitdaging zijn wetende dat er in Lummen een werf staat waar nog enorm veel tijd aan besteed zal worden. Desondanks staan er enkele leuke wedstrijden op het programma.
De website is bij deze ook aangepast met het vooruitzicht op de Ironman van Lanzarote in mei 2013.
Alvast mijn beste wensen voor 2011. Maak er een gezond en sportief jaar van ;-).
Brecht
26 Juli 2010 - What's next?
We zijn nu bijna een maand na mijn eerste deelname aan een Ironman. Met veel plezier kijk ik terug naar die bewuste 27 juni. Het begint moeilijk te worden om te verzwijgen dat het terug begint te kriebelen om terug een dergelijke uitdaging aan te gaan. De Ironman van Nice is aangevat met het verstand en met slechts 1 zaak voor ogen: finishen. Euforie aan de finish maakte na een tijdje ook weer plaats voor een beetje teleurstelling: ik had sneller kunnen finishen als ik mijzelf zo niet had ontzien. Met andere woorden na korter wikken en wegen dan de vorige keer heb ik nu al beslist om in 2013 (als ik 30 jaar word) opnieuw deel te nemen aan een Ironman maar deze keer met 2 andere doelen:
- De zwaarste Ironman van het hele circuit te finishen (i.e. de Ironman van Lanzarote)
- ongeveer 90min te verbeteren op mijn huidige tijd. Dit wil zeggen aankomen rond 11:15:00
Redelijk ambitieus, doch een haalbare kaart mits ik de komende jaren hard blijf werken aan mijn fietsen (en lopen).
What's next op de korte termijn? Dit jaar staan volgende wedstrijden nog op mijn verlanglijstje:
- Damme-Brugge, 22 augustus >zwemwedstrijd van 4km.
- Triathlon XL Gérardmer, 5 September ( > enkel deelname als ik een sponsor kan vinden die deze wedstrijd voor zijn rekening wil nemen :-))
- Dwars Door Hasselt, 10 oktober > alle afstanden (3-5-10-15)
- De Hel van Kasterlee, eind december > 's werelds zwaarste winterduatlon. 15km lopen, 105km MTB, 30km lopen.
Sponsors voor de volgende uitdagingen zijn dus welkom. Eveneens hoop ik dat ik terug kan rekenen op al mijn fans :-). Afspraak Mei 2013 in Lanzarote?
In tussentijd is de video afgewerkt. Deze kan je downloaden (41mb) door hier te klikken. In de fotoalbum kan je alle foto's terugvinden.
De website zal de komende maanden aangepast worden met het oog op de volgende doelstellingen. Kom dus zeker regelmatig eens een kijkje nemen.
Sportieve groeten.
Brecht
28 Juni 2010 - De Ironman van Nice en the day after
25 + 26 Juni 2010
Na het afhalen van de noodzakelijke benodigdheden (startnummer, race zakken,...) stond er niet anders op het programma dan eten, rusten en trachten de zenuwen onder controle te houden. De komst van Rik, Evelyne en Lennert op zaterdag brachten gelukkig was afleiding waardoor mijn gedachten niet continu afdwaalden naar de wedstrijd. Als laatste verplichting voor de wedstrijd moest ik al mijn benodigdheden (fiets, loopschoenen, pet, eten,...) tussen 18u en 19u laten controleren (fiets + helm) en afgeven. Na een niet al te geslaagd avondmaal trekken we vervolgens terug naar het appartement om op tijd te gaan slapen met de hoop om toch een paar uren te kunnen slapen.
 
27 Juni 2010
04:00: de wekker loopt pas over een kwartier af, maar ik ben al een kwartier wakker. Desondanks heb ik toch een 5 uren kunnen slapen. Anneke had minder geluk en heeft slecht 1-2 uren kunnen slapen.
04:15: we staan op, trekken elk onze wedstrijdtenu (de foto's onderaan tonen welke wedstrijdtenu mijn supporters aanhadden) aan en ik begin aan mijn eenvoudig ontbijt, boterhammen met honing.
05:10: we trekken de deur achter ons dicht en zetten richting start (en finish).
05:30 - 06:15: De laatste voorbereidingen ter plaatse worden gedaan. Zo moest ik onder andere mijn banden nog oppompen tot de nodige 9,5-10bar. Nadat gisteren een deelnemer zijn band ontplofte terwijl ik passeerde, had ik wijslijk besloten om de banden niet de hele nacht op druk te laten.
06:15: ik vertrek richting het strand met mijn wetsuit aan. Vermits het zwemmen mijn sterkste onderdeel is, had ik op voorhand besloten om mij bij de deelnemers te plaatsen die oogden om onder de 1u10min te eindigen voor het zwemonderdeel. Jammer genoeg stel ik vast dat er zich een hele grote groep deelnemers in dit vak heeft geplaatst, waardoor ik mij ergens achteraan deze groep zou moeten aansluiten. Ik beslis dus om mijn taktiek volledig te veranderen en plaats mij in de groep deelnemers die onder de 1u22 willen eindigen. In dit vak kon je de deelnemers bijna op 1 hand tellen waardoor ik mij op de 2de rij kan plaatsen.
06:30: Het startschot gaat af en met zijn allen vliegen we de zee in. Mijn taktiek om van startvak te wisselen was een goede beslissing en al heel snel laat ik de deelnemers van mijn vak achter mij en voeg ik mij tussen deelnemers van de snellere boxen. Deze keuze heeft ervoor gezorgd dat ik niet al te veel energie heb verloren aan de strijd om een plaats in de zee en dat ik relatief eenvoudig mij vooraan het peleton kon handhaven. Ondanks de angstaanjagende berichten over het zwemmen viel deze voor mij uiteindelijk heel goed mee. Slecht 1 keer kreeg ik een hiel in mijn gezicht (tegen mijn oog) en slechts 1 keer kreeg ik een slok zoutwater binnen (al had dit misschien het voordeel dat ik het nodige zout voor de dag ineens binnen had :-) ). Na 1u06min loop ik over de tijdsregistratie en stel ik vast dat ik ondanks mijn gematigde tempo redelijk vooraan uit het water kom (414de algemeen, 52ste M25).
07:21: Mijn wissel pak ik heel rustig na en na 7min zit ik op mijn fiets voor de lange 180km over een zwaar parcours. Al heel snel kom ik tot de conclusie dat dit onderdeel mijn zwakste onderdeel is en deelnemer na deelnemer halen mij in met een snelheid die meestal een 5km/u hoger ligt. Ik besluit om mij er niet in druk te maken en rij mijn tempo met een hartslag rond de 135. De dag is nog maar net begonnen dus ik wil mij in deze fase van de wedstrijd nog sparen. Na 30km krijg ik het plots redelijk moeilijk. De jus is uit de benen en mentaal krijg ik het zwaar te verduren. Minutenlang vervloek ik mijzelf en vraag ik mij af waarom ik toch altijd met dergelijke belachelijke doelen op de proppen kom. Een Ironman is iets voor mannen idie ouder zijn als 30 jaar, die 75-80kg wegen, die 1m80 groot zijn, die... Een Ironman is niet voor een 27-jarige, die 61kg weegt en die de dwergmaten van 1m71 haalt. In elk geval met mijn minutenlange twijfels om op te geven en terug te draaien, schoten de kilometers ook verder op en bleek de jus in de benen ook beetje bij beetje terug te komen. Twijfel sloeg om in "we zullen wel zien". Na 50km, en bij het begin van de 20km lange beklimming, passeert een Belg (ook M25) en we slaan kort een praatje. Na enkele kilometers, waar mijn trouwe supporters Anneke, Rik, Evelyne en Lennert mij luidkeels staan aan te moedigen, stel ik hem voor om gewoon door te rijden en zijn tempo te rijden. De beklimming verliep ondanks de mentale tik zeer vlot en ik slaag erin om enkele deelnemers te ontmoedigen door een beetje te fluiten op de fiets :-).
Tijdens de beklimming begin ik mij echter wel zorgen te maken over de irritatie in mijn nek (door het schuren van mijn wetsuit), ik beslis om op de top even bij de EHBO mijn nek in te smeren met zonnecrème om erger te verkomen.
Na de beklimming (75km) pep ik mijzelf nog eens op met de gedachten dat het zwaarste van het parcours nu achter de rug is en dat het vanaf nu enkel nog maar beter kan. Ik profiteer van de vlakkere stukken en de afdalingen om de benen los te gooien en mijn energie en vochtvoorraad terug aan te vullen. Ondanks een zware maag met de bijhorende zware boeren tot gevolg blijf ik vasthouden aan het stramien om na 10-15min altijd iets te eten en te drinken.
Na 135km kom ik plots de Belg terug tegen die mij op de eerste beklimming voorbij snelde. Terwijl ik mij beter en beter in mijn fel begin te voelen, vraag ik hem hoe het met hem gaat. Hij antwoordt mij dat hij er een beetje doorzit en net heeft moeten overgeven en last heeft van diarree. Omdat ik mij aan dergelijke scenario's had verwacht, had ik 3 immodiums en motiliums meegenomen. Ik stel hem dan ook voor om van beide één in te nemen en het rustig aan te pakken en zeker te blijven eten en drinken. Vervolgens trek ik tegen een 35km/u op het vlakke richting finish en begin ik aan mijn inhaalrace. Na 7u13min46sec (1897ste algemeen, 165ste (M25) stap ik met nog redelijk frisse benen van de fiets en begin ik tot besef te komen dat als ik nu voorzichtig met mijn krachten blijf omspringen dat ik het wel eens zou kunnen halen.
 
15:03: Het lopen verliep goed vanaf de start. Bij vorige deelnames aan een triathlon wedstrijd had ik steeds enorm veel last van de kuiten bij de wissel, dus dit was een aangename ervaring. Ondanks dat ik immodium bij het fietsen meehad, was ik deze bij de wissel fiets-lopen vergeten mee te nemen. Omdat ik toch al enkele uren een gevoel van overvolle maag had, vraag ik Anneke bij het passeren om Immodium te halen "Just-in-case". Luidruchtige boeren laten tijdens het fietsen vond ik nog geen probleem, maar om dit ook te doen tussen al die duizenden toeschouwers ging er wat over (ondanks dat andere deelnemers daar duidelijk anders over dachten). Bij de ingang van mijn 2de ronde word ik ook luidkeels (en dan ook echt luidkeels) aangemoedigd door mijn collega's die richting Nice zijn getrokken om te supporteren.
De eerste 28km verliepen vlot, maar vlak voor de inzet van de laatste ronde begonnen de benen en knieën de inspanningen te voelen. Gelukkig stonden net op die plaatsen mijn supporters om mij die nodige bemoedigende woorden in te spreken. Mijn collega's slagen er zelfs in om omstaanders ook aan te moedigen om voor "Bussel" te roepen/schreeuwen. Met de klok op 11u40min begin ik ook tot de conclusie te komen dat ik de finish ga halen (zelfs al wandelend) en dat als ik niet afgeef ik onder de 13uur kan finishen. En dit zou boven mijn verwachtingen zijn.
De laatste ronde was zwaar en enkel op mijn karakter slaag ik erin om te blijven lopen (op 100meter na :-) ). De laatste kilometer is genieten en zie ik dat al mijn trainingen hebben afgedaan. De kers op de taart is op slechts enkele minuten verwijderd. Na 12u47min16sec loop ik over de meet. De collega's geven mij een fles champagne en in plaats van ze leeg te drinken krijg ik de toestemming om ze uit te spuiten...
 
Samengevat kan ik zeggen dat de Ironman zijn naam niet gestolen heeft. Zonder de nodige voorbereiding en het gebruik van je verstand tijdens de wedstrijd haal je de finish niet. De aanwezigen in Nice hebben dit kunnen vaststellen en zelf heb ik menig deelnemer in het decor zien liggen omdat ze niet verstandig met hun krachten omgesprongen waren. Het verhaal dat je eerste woorden na een Ironman "Dat nooit meer" zijn, kan ik niet bevestigen. Integendeel. Dit snakt naar meer. Maar waar en wanneer staat nog niet vast. In elk geval niet het volgende jaar! Alhoewel? :-)
Meer foto's volgen morgen nog. Nu moet ik onmiddellijk vertrekken naar de Finishers party!!! Yihaaa!!
Iedereen bedankt voor de aanmoedigingen!
24 Juni 2010 - Officiële opening Ironman-week
Allereerst wil ik bij deze iedereen bedanken die tot op heden het gastenboek heeft getekend. Het doet mij plezier om jullie steun te mogen lezen. Nog meer van dat zou ik zeggen, want met de start die dichterbij komt beginnen de zenuwen en twijfels toch toe te slaan.
Zoals beloofd een korte update vanuit Nice, 3 dagen voor de start van de Ironman. Onze rit naar Nice verliep vlot waardoor we de 1200km lange rit in ene trek hebben gemaakt. Anneke heeft tijdens die rit het grootste deel voor haar rekening genomen en heeft daarbij (volgens mij) het record "zuinig-rijden-met-passat" verbroken. Met een volle tank zou Anneke erin slagen om 1550km te rijden (4,5l/100km). Over mijn verbruik zullen we het niet verder hebben.
Vandaag (donderdag) werd de start van de Ironman-week gegeven. Concreet wil dit zeggen dat de officiële zwemtrainingen om 7u 's ochtends van start gingen en dat vanaf 10u de deelnemers de nodige wedstrijdbenodigdheden konden afhalen.
De zwemtraining verliep vlot en de afschuwelijke smaak van het zeewater viel al bij al nog mee. Het enige nadeel aan de start is dat het strand vol ligt met keien en dus de tocht naar de zee bijzonder pijnlijk is.
Na de zwemtraining volgde een onnoemelijk uitgebreid ontbijt (half stokbrood, kom muesli, rijstwafels met honing, smoothie, vruchtensap,...) waarna Anneke en ik richting de Expo Village zetten om mijn wedstrijdbenodigdheden af te halen en om de Expo te bekijken. De fietsfabrikanten showen uiteraard hun mooiste modellen en doen mij watertanden tot je de prijzen hoort (vaak >4000€). Ik zal het dus nog een tijdje met mijn 6-jaar oude ProRace Viper moeten doen.
De namiddag spendeerden we (traditiegetrouw de afgelopen dagen) door op het terras om te rusten, te eten en naar lucht te happen.
De komende dagen zal ongeveer hetzelfde dagpatroon volgen waardoor we jullie zullen besparen van een lange uitleg en enkel nog zullen voorzien van foto's.
19 Juni 2010 - Nice here we come!
De laatste trainingen (in België) zijn afgerond en de auto is volgeladen. Kortom, we zijn klaar om te vertrekken. Morgenvroeg zetten we de lange rit in naar Nice. De routeplanner geeft een 1200 kilometer aan, dus hebben we beslist om alles op het gemak te doen en in 2 dagen naar Nice te rijden.
Over exact 7 dagen en 9 uren (zondag 27 juni om 6u30) is het zover. Mijn eerste (en laatste?) deelname aan een Ironman wedstrijd. Geïnspireerd door beelden van Marc Herremans, Luc Van Lierde in de Ironman van Hawaii, droomde ik al van mijn 15de ervan om deel te nemen aan een Ironman wedstrijd. Nu meer dan 10 jaar later sta ik bijna aan de start en kan ik misschien één van mijn levensdoelen verwezelijken.
De voorbereidingen zijn algemeen gezien goed gegaan, zeker de laatste paar maanden. Al kan ik toch wel zeggen dat ik nu vooral snak naar de periode na de Ironman waar trainingen geen verplichtingen meer zullen zijn, waar ik terug eens een Chimay Bleu (of een gewoon fris getapte pint) kan drinken en waar ik gerust nog eens Belgische fritten of chips kan eten.
Wat er na de Ironman zal volgen, staat nog niet vast. Wel staat vast dat ik mijn best zal doen om de opgebouwde conditie niet (helemaal) verloren te laten gaan. Ik speel nu al met het idee om deel te nemen aan de halve Ironman van Antwerpen, de halve triathlon van Gérardmer en aan een deelname aan de hel van Kasterlee ('s werelds zwaarste winterduatlon). Uiteraard kunnen deze ideeën de komende 2 weken drastisch veranderen :-).
De komende dagen zullen we nog proberen om de Nieuws-pagina aan te passen (met foto's) zodat jullie de sfeer in Nice wat kunnen opsnuiven. Voor zij die geïnteresseerd zijn, meer informatie over de wedstrijd zelf kan je vinden op deze website: Ironmanfrance. Normaal zal de wedstrijd ook live te volgen zijn op voorgaande website of op Ironmanlive of de officiële website van de Ironman.
Grtz
Brecht
12 Juni 2010 - Iron-drink
De eerste (en laatste?) editie van de Irondrink was een succes. De aanwezigen konden genieten van een geslaagd optreden van Nerveus.
Bijna alle aanwezigen hebben eveneens een pronostiek ingevuld. Diegene die mij het snelst inschat, heeft een tijd van 9u07min12sec ingediend. Wetende dat bepaalde profs dan nog niet binnen zijn; vrees ik dat dit misschien een beetje te hoog is gegrepen. Anders moet ik toch maar een prof-carrière overwegen? Diegene die mij het traagst inschat, heeft een tijd van 15u32min33sec ingediend. Er zijn 2 personen die niet geloven in mij :-) en denken dat ik de eindmeet niet zal halen. Rik en Roland bedankt voor jullie mental support :-).
Diegene die niet aanwezig konden zijn op de drink kunnen de gepresenteerde video bekijken door hier te klikken.
De komende 2 weken zullen we proberen jullie op regelmatige tijdstippen op de hoogte te houden over de laatste dagen voor de Ironman van Nice. We zullen dit doen op deze pagina.
8 Mei 2010 - Voorstelling Iron-drink.
Op vrijdag 11 juni organiseren Brecht en vzw Crystal Fountain Human Care een drink ten voordele van arme kinderen in de Filippijnen. De opbrengst van de drink gaat naar de opbouw van een school.
Eveneens wil Brecht bij deze drink vrienden, kennissen, collega's, familie, sponsors en sympathisanten bedanken voor de steun die hij heeft gekregen tijdens zijn voorbereidingen van de Ironman in Nice op zondag 27 juni 2010.
De affiche valt hier in detail te bekijken.
| 